Obszar produkcji znajduje się w Nadrenii-Palatynacie w Niemczech i nosi nazwę regionu. Nazwa pochodzi od historycznej przynależności istniejącej w latach 1816-1919 jako prowincja Rheinhessen Wielkiego Księstwa Hesji. Winnice zajmują 26.758 hektarów, co czyni je największym pod względem powierzchni obszarem uprawy winorośli w Niemczech. Winnice położone są na lewym brzegu zakola Renu pomiędzy Bingen, Moguncją i Wormacją w kształcie ogromnego trójkąta. Wiele znalezisk jest świadectwem dawnej uprawy winorośli, jak np. rzymska fajka wodna w Ingelheim. W Nierstein jest najstarsza winnica w Niemczech, winnica „Glöck”, która została wymieniona w dokumencie w 742 roku. Cesarz Karol Wielki (742-814) miał tam kompleks pałacowy i według legendy odkrył jego doskonałą przydatność dla winnic podczas podróży wzdłuż Renu. Propagował tu uprawę winorośli, wycinając lasy na równinie nadreńskiej i sadząc w zamian winorośla. Riesling (Rissling) został po raz pierwszy wspomniany tutaj w 1546 roku przez botanika Hieronymusa Bocka (1498-1554).

Ze względu na pagórkowaty charakter krajobrazu Hesja Nadreńska nazywana jest również „Krainą 1000 wzgórz”. Gleby składają się głównie z lessu, a także piasku, marglu, wapienia, gliny, czerwonego spągowca, ziemi brunatnej, kwarcytu i porfiru. Warunki klimatyczne dla uprawy winorośli są idealne. Pod ochroną Odenwaldu i Taunusu występują łagodne średnie temperatury pomiędzy 9,4 a 10,4 °C. Obszar o niskiej amortyzacji z ciepłym latem i łagodną zimą, z 1.600 godzinami nasłonecznienia rocznie, jest jednym z najcieplejszych niemieckich regionów uprawy winorośli, jak również najbardziej suchym w Europie Środkowej. Jednak pokrywa lessowa, na dużych powierzchniach o głębokości do 15 metrów, oraz gleby marglowe i gliniaste zapobiegają powstawaniu suchych szkód dzięki dobremu bilansowi wodnemu.